Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stanisław Grochowiak

Ïðî÷èòàíèé : 155


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Dialog


Opowiedział  mi  człowiek,  który  pije  wódkę
że  ma  nogi  dosyć  dobre,  na  starość  też  nie  narzeka;
że  nawet  wierzy  w  Boga,  to  znaczy  coś  po  śmierci;
że  owszem,
że  odłożył.
Na  czarną  godzinę.

Odrzekłem  człowiekowi,  popijając  wódkę,
że  chmury  jeśli  sine,  to  tak  zwykle  bywa  pod  jesień,
że  jest  to  rzecz  normalna  iż  drzewa  krzywo  rosną,
a  ptaszki  –  krocząc  po  śniegu  –  przeziębiają  łapy.

Potem
Padliśmy  sobie
w  ramiona
z  wielkim  płaczem


Íîâ³ òâîðè