Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Bruno Jasieński

Ïðî÷èòàíèé : 105


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Spacer

Śpiew  propellera  do  słów  Heredii,  
Kiedyś  zgubionych  w  smaltowej  mgle...  
Grałem  jej  jedną  z  moich  komedii  
W  ekstrapowietrznym  tylko-en-deux.  

Słońce  do  głowy  biło  ekstazą.  
Słowa  spływały  w  jeden  refrain.  
Obserwowała  mnie  bezwyrazo  
Spod  tangoszalu  przez  face-á-main.  

Nie  wiem,  czy  brała,  com  mówił,  serio.  
(Dwie  lekkie  linie  w  kącikach  warg...)  
Pod  nami  warczał  rytmiczny  Bleriot  
I  wiatr  całował  błękitny  kark.

Íîâ³ òâîðè