Вибач, квіточко. Добре знаю,
в своїх діях не завжди права.
Ми, дорослі, часто вважаємо,
що на діток маємо право.
Намагаємось дух скорити,
до своїх вподобань схиляючи.
Ми так прагнемо захистити,
до безмі́ру межі ламаючи…
Вибач, квіточко. Я не навмисне
тебе, крихітку, вчора лаяла.
Ті слова терено́м-намистом
мені груди навік покраяли.
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=304575
Рубрика: Лірика
дата надходження 06.01.2012
автор: Діана Сушко