Як же не співать? –
Неба глибина,
Ірисів колір.
Я завжди в піснях –
Чи у щасті я,
Чи коли в горі.
Як же не співать? –
Запахи троянд
І маків колір.
У моїх піснях
Бачу світлий шлях
Моєї долі.
Пташко, пташко,
Горлице-перлино, ти.
Пташко, пташко,
Горлице-перлино, ти.
Для усіх людей,
Сонцю й небесам
Пісню співаю.
У піснях мого
Дитинства тепло
Я відчуваю.
Співаю пісні,
Знаю – вдалині
Старість чекає.
І тоді в мені,
В серці десь на дні,
Смуток лягає.
Всі мої пісні
Линути навчив
Той спів пташиний.
Я живу в піснях,
З ними до кінця
Буду єдиний.
На заході днів
Піде в небо спів,
Як лебединий.
З піснею піти,
Більше де знайти
Щастя людини.
Грузинські пісні:
პეტრე გრუზინსკი
ჩიტო, გვრიტო
მე რა მამღერებს
უძირო ზეცა,
ზამბახის ფერი,
თუ მილხინს ვმღერი,
თუ ვსევდიანობ,
მაინცა ვმღერი.
მე რა მამღერებს,
ვარდების სუნთქვა,
ყაყაჩოს ფერი,
ალბათ სიმღერა
თუ დამანათლეს,
ჰოდა მეც ვმღერი.
ჩიტო, გვრიტო,
ჩიტო-მარგალიტო, და.
ჩიტო, გვრიტო,
ჩიტო-მარგალიტო, და.
ჩემი სიმღერა‚
ამ მზემ ამ ხალხმა
ამ ზეცამ შობა,
როცა ვმღერივარ‚
შორიდან მათბობს
ჩემი ბავშვობა.
როცა ვმღერივარ‚
მე ჩემს მომავალს
სიბერის ვზედავ‚
დაუკითხავად
სულში შემოდის
ფარული სევდა.
ჩემი სიმღერა
მთებმა მასწავლეს,
ჩიტების სტვენა,
ასე მგონია
ამ სიმღერებით
ავიდგი ენა,
როგორც ამბობენ
სიცოცხლის ბოლოს
თუ მღერის გედი,
სიმღერით მოვკვდე,
რაღა ვინატრო
ამაზე მეტი.
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=376349
Рубрика: Поетичні переклади
дата надходження 08.11.2012
автор: Валерій Яковчук