Чарівна леді йде по залі.
В її очах страху немає.
Вона пливе немов лебідка.
Така гарненька наче квітка.
Зла доля з нею шуткувала.
Не раз в житті вона страждала.
Та волі знищити не дала,
вона надіялась й чекала.
Страждань багато зазнавала
та все одно надію мала.
Дівчина падала й вставала
та все кохання те шукала.
Нарешті, доля відпустила,
кохання дівчина зустріла.
Усе життя із ним прожила
і завжди вірила у диво.
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=420258
Рубрика: Лірика
дата надходження 22.04.2013
автор: Мілана Мар