Ниська м не їла.Шосімь не голодна.
Мала м фрайира.Лишіті м не годна.
Топаткі вбувать,на коня сідає.
Шом го лишіла,то вун йши не знає.
Цілісінький динь я ся парадила.
Йой,такам файна.Віріті м хотіла.
Переберала м хлопцю як солому...
Через року сім не треба м нікому...
Казала мамка:
-Чом так перебераш?
В переберанню дівко лем зазбераш...
Не вірилам юй,бо така красива.
З парадним хлопцьом ці буду щаслива?..
Мамко,най ня Гриць старезний сватає.
Шо робиті з ним,то дівка не знає.
Буду фрайиру триматі,чекаті,
Але кохання я не буду маті...
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=509337
Рубрика: Авторська пісня
дата надходження 04.07.2014
автор: Джаннет Даклін