Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 4
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Sebastian Brant

Ïðî÷èòàíèé : 140


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Von Glückes Zufall

Der  ist  ein  Narr,  der  hochauf  steigt,
Daß  seine  Scham  der  Welt  er  zeigt,
Und  sucht  stets  einen  höhern  Grad
Und  denkt  naicht  an  des  Glückes  Rad.
Was  hochauf  steigt  in  dieser  Welt,
Gar  plötzlich  oft  zu  Boden  fällt.
Kein  Mensch  so  hoch  hier  kommen  mag,
Der  sich  verehißt  den  künftgen  Tag,
Und  daß  er  Glück  dann  haben  will,
Denn  Klotho  hält  ihr  Rad  nicht  still,
Oder  den  sein  Reichtum  und  Gewalt
Vorm  Tod  einen  Augenblick  erhalt.
Wer  Macht  hat,  der  hat  Angst  und  Not,
Viel  sind  um  Macht  geschlagen  tot.
Die  Herrschaft  hat  nicht  langen  Halt,
Die  man  muß  schirmen  mit  Gewalt.
Wo  keine  Lieb  und  Gunst  der  Gewalt.
Wo  keine  Lieb  und  Gunst  Gemein´,
Da  ist  viel  Sorge  -  und  Freude  klein.
Es  muß  viel  fürchten,  wer  da  will,
Daß  ihn  auch  sollen  fürchten  viel.
Nun  ist  die  Furcht  ein  schlechter  Knecht,
Soe  kann  nicht  lange  hüten  recht.
Wer  innehat  Gewalt,  der  lerne
Liebhaben  Gott  und  ehr  ihn  gerne.
Wer  Gerechtigkeit  hält  in  der  Hand.
Des  Macht  kann  haben  gut  Bestand;
Des  Herrschaft  war  wohl  angelegt,
Und  dessen  Tod  man  Trauer  trägt.
Weh  dem  Regenten,  nach  des  Tod
Man  sprechen  muß:  "Gelobt  sei  Gott!"
Wer  einen  Stein  wälzt  auf  die  Höh´,
Auf  den  fällt  er  und  tut  ihm  weh,
Und  wer  vertrautet  auf  sein  Glück,
Fällt  oft  in  einem  Augenblick  zurück.


Íîâ³ òâîðè