Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 6
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Friedrich Rueckert

Ïðî÷èòàíèé : 122


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Es ist zu schwer, was ich erlitt

»Es  ist  zu  schwer,  was  ich  erlitt,
Es  ist  zu  stark,  was  mich  bestritt;
Ich  dacht’  ich  wollt’  es  besiegen,
Aber  ich  muß  erliegen.

Es  ist  zu  stark,  was  ich  erlitt,
Es  nimmt  mich  mit;
Ich  will  ihm  widerstehen,
Aber  ich  muß  mit  gehen.

Ich  wußt’  es  lange  zuvor  genug:
Ich  trag’  es  nicht!  und  ich  ertrug
Es  doch  so  lang’,  aber  nun  nicht  mehr,
Nun  ist  es  mir  zu  schwer.

Ich  sagt’  es  meinem  Mädchen  ins  Ohr,
Als  ich  sie  verlor:
Wenn  du  nicht  bleiben  willst  bei  mir,
So  muß  ich  gehn  mit  dir.

Sie  ist  nicht  geblieben,  und  hat  mit  fort
Genommen  mein  Wort;
Ich  fühle  von  Todesgewalten
Bei  meinem  Wort  mich  gehalten.

»»Und  wisse,  daß  du  Unrecht  thust,
Wenn  du  nachhängst  der  Schmerzenslust.««
Ich  hänge  nicht  nach  dem  Schmerz,
Aber  es  bricht  mein  Herz.


Íîâ³ òâîðè