Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Nikolaus Lenau

Ïðî÷èòàíèé : 92


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Bettlers Klage

Bin  einsam,  schwach  und  alt,
Mich  hüllen  Lumpen  ein,
Wie  bläst  der  Wind  so  kalt,
Geht  mir  durch  Mark  und  Bein.

Ich  bettle  vor  der  Tür,
Und  hab  ich  lang  gefleht,
So  tönt  es  oft  herfür:
»In  Gottes  Namen  geht!«

Da  fährt  durchs  hohe  Tor
Ein  Herr,  –  der  Rosse  Huf
Verstampfet  seinem  Ohr
Des  Bettelmannes  Ruf.

Die  Dame  wendt  den  Blick
Voll  Ekel  von  mir;  ach,
Mein  schreckliches  Geschick
Fühl  ich  dann  siebenfach!


Íîâ³ òâîðè