Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 6
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Detlef von Liliencron

Ïðî÷èòàíèé : 138


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Blümekens

Kleine  Blüten,  anspruchslose  Blumen,
Waldrandschmuck  und  Wiesendurcheinander,
Rote,  weiße,  gelbe,  blaue  Blumen
Nahm  ich  im  Vorbeigehn  mit  nach  Hause.
Kamen  alte,  liebe  Zeiten  wieder:
Auf  den  Feldern  wehten  grüne  Hälmchen,
Süß  im  Erlenbusche  sang  der  Stieglitz,
Eine  ganze  Welt  von  Unschuld  sang  er
Mir  und  dir.

Nun,  seit  Jahren,  ordnen  deine  Hände
Perlenschnur  und  Rosen  in  den  Haaren.
Wie  viel  schöner,  junge  Frau  doch  schmückten
Kleine  Blumen  dich,  die  einst  wir  pflückten,
Ich  und  du.


Íîâ³ òâîðè