Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 8
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Rainer Maria Rilke

Ïðî÷èòàíèé : 175


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Erinnerung

Und  du  wartest,  erwartest  das  Eine,
das  dein  Leben  unendlich  vermehrt;
das  Mächtige,  Ungemeine,
das  Erwachen  der  Steine,
Tiefen,  dir  zugekehrt.
Es  dämmern  im  Bücherständer
die  Bände  in  Gold  und  Braun;
und  du  denkst  an  durchfahrene  Länder,
an  Bilder,  an  die  Gewänder
wiederverlorener  Fraun.
Und  da  weißt  du  auf  einmal:  das  war  es.
Du  erhebst  dich,  und  vor  dir  steht
eines  vergangenen  Jahres
Angst  und  Gestalt  und  Gebet.


Íîâ³ òâîðè