Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Rainer Maria Rilke

Ïðî÷èòàíèé : 177


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Motto

Das  ist  die  Sehnsucht:  wohnen  im  Gewoge  
und  keine  Heimat  haben  in  der  Zeit.  
Und  das  sind  Wünsche:  leise  Dialoge  
täglicher  Stunden  mit  der  Ewigkeit.  

Und  das  ist  Leben.  Bis  aus  einem  Gestern  
die  einsamste  Stunde  steigt,  
die,  anders  lächelnd  als  die  andern  Schwestern,  
dem  Ewigen  entgegenschweigt.  


Íîâ³ òâîðè