Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Georg Heym

Ïðî÷èòàíèé : 123


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Alles ist eitel

Ach,  ich  kann  dich  nicht  verwinden.
Ach,  nicht  kann  der  Dichtergriffel
Dich  aus  meiner  Seele  merzen.
Ach,  ich  seh  auf  Buchenrinden
Glänzen  eingeschnittne  Herzen.
Ach,  der  laue  Mondenschein
Glänzt  so  bräutlich  durch  den  Hain.
Ach,  kämst  du  doch  heut  gegangen,
Ach,  wie  wollt  ich  dich  umfangen,
Heute  in  der  Sommernacht.

Doch  die  Träume  sind  zerstoben,
Eine  schwere  Wetterwolke
Hat  sich  vor  den  Mond  geschoben.
Nun  ich  geh  weit  zu  wandern,
Weit  von  unsren  alten  Buchen.
Sieh  ich  werd  in  allen  andern
Ewig  rastlos  dich  nur  suchen.

Mag  dann  einst  in  manchem  Jahr,
Wenn  wir  beide  schon  verwehn,
Unterm  Mond  ein  stilles  Paar
Aus  bemoosten  Herzen  sehn,
Daß  hier  einer  glücklich  war.


Íîâ³ òâîðè