Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 11
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Gottfried Benn

Ïðî÷èòàíèé : 153


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Letzter Frühling

Nimm  die  Forsythien  tief  in  dich  hinein  
und  wenn  der  Flieder  kommt,  vermisch  auch  diesen  
mit  deinem  Blut  und  Glück  und  Elendsein,  
dem  dunklen  Grund,  auf  den  du  angewiesen.  

Langsame  Tage.  Alles  überwunden.  
Und  fragst  du  nicht,  ob  Ende,  ob  Beginn,  
dann  tragen  dich  vielleicht  die  Stunden  
noch  bis  zum  Juni  mit  den  Rosen  hin.  


Íîâ³ òâîðè