Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 18
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Ivan Goll

Ïðî÷èòàíèé : 155


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Zehntausend Morgenröten, mein Engel

Zehntausend  Morgenröten,  mein  Engel,
zehntausend  Morgenröten
Zehntausend  mal  hat  das  Auge  der  Sonne
unsre  Lider  geöffnet
Zehntausend  Morgenröten
Für  diese  einzige  Nacht  unsrer  Liebe
Dein  Kopf  in  meine  Arme  geschmiegt
Der  wuchernde  Garten  deiner  Haare
Leuchtend  von  zehntausend  Rosen
Oh  welch  ein  Gefunkel!
Und  die  zehntausend  Stimmen  der  Wellen!
Wie  viele  Monde  sind  vorbeigezogen
Zuweilen  zerflossen  zuweilen  traurig
Um  über  uns  des  Schnees  Vergessen  zu  breiten
Und  Greise  liehen  uns  ihre  Augen
Und  Kinder  haben  unsre  Herzen  gegessen
In  den  zehntausend  Träumen  der  Liebe
Zehntausend  Morgenröten,  mein  Engel,
zehntausend  Morgenröten
Zehntausend  Eier  voller  Vögel  und  Lieder
Zehntausend  Sonnendotter
Wiegen  wohl  heute  den  Tod  auf
Den  einzigen  mit  den  hunderttausend  Gestirnen


Íîâ³ òâîðè