Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 8
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Kazimiera Zawistowska

Ïðî÷èòàíèé : 124


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Cienie

Idźcie  z  mej  duszy  -  idźcie  drogą  mleczną  
Po  gwiazd  gościńcu  -  a  na  wasze  głowy  
Deszcz  niech  upadnie  -  wonny,  jaśminowy  
Budząc  kapelę  dźwięków  nadpowietrzną.  

Idźcie  z  mej  duszy  w  krainę  bajeczną,  
Bo,  raz  umilkłszy,  wasz  śpiew  bezechowy  
Ów  łuk  przymierza  rozerwał  tęczowy,  
Łuk,  co  był  rzucon  w  mą  dusze  słoneczną.  

Dziś  dusza  moja  jest  cichym  grobowcem,  
Wy  jak  motyle  w  grobowcu  zbłąkane  
Ranicie  skrzydła  o  granitów  ścianę.  

Idźcie  więc,  Cienie,  chłonąc  blask  i  wonie,  
Bo  tu  kolumna  tylko  gromnic  płonie  
I  dym  kadzideł  wonieje  jałowcem...  

Íîâ³ òâîðè