Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 12
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Johann Wolfgang von Goethe

Ïðî÷èòàíèé : 227


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Mignon

Kennst  du  das  Land,  wo  die  Zitronen  blühn,
Im  dunklen  Laub  die  Goldorangen  glühn,
Ein  sanfter  Wind  vom  blauen  Himmel  weht,
Die  Myrte  still  und  hoch  der  Lorbeer  steht?
Kennst  du  es  wohl?
Dahin,  dahin
Möcht  ich  mit  dir,  o  mein  Geliebter,  ziehn!  

Kennst  du  das  Haus?  Auf  Säulen  ruht  sein  Dach.
Es  glänzt  der  Saal,  es  schimmert  das  Gemach,
Und  Marmorbilder  stehn  und  sehn  mich  an:
Was  hat  man  dir,  du  armes  Kind,  getan?-
Kennst  du  es  wohl?
Dahin,  dahin
Möcht  ich  mit  dir,  o  mein  Beschützer,  ziehn!  

Kennst  du  den  Berg  und  seinen  Wolkensteg?
Das  Maultier  sucht  im  Nebel  seinen  Weg.
In  Höhlen  wohnt  der  Drachen  alte  Brut.
Es  stürzt  der  Fels  und  über  ihn  die  Flut.
Kennst  du  ihn  wohl?
Dahin,  dahin
Geht  unser  Weg.
O  Vater,  lass  uns  ziehn!  

Íîâ³ òâîðè