Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 15
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Else Lasker-Schuler

Ïðî÷èòàíèé : 146


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Mein blaues Klavier

Ich  habe  zu  Hause  ein  blaues  Klavier
Und  kenne  doch  keine  Note.
Es  steht  im  Dunkel  der  Kellertür,
Seitdem  die  Welt  verrohte.

Es  spielten  Sternenhände  vier
Die  Mondfrau  sang  im  Boote
Nun  tanzen  die  Ratten  im  Geklirr.

Zerbrochen  ist  die  Klaviatür
Ich  beweine  die  blaue  Tote.
Ach  liebe  Engel  öffnet  mir
Ich  aß  vom  bitteren  Brote
Mir  lebend  schon  die  Himmelstür
Auch  wider  dem  Verbote.


Íîâ³ òâîðè