Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Gunter Eich

Ïðî÷èòàíèé : 165


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Inventur

Dies  ist  meine  Mütze,
dies  ist  mein  Mantel,
hier  mein  Rasierzeug
im  Beutel  aus  Leinen.

Konservenbüchse:
Mein  Teller,  mein  Becher,
ich  hab  in  das  Weißblech
den  Namen  geritzt.

Geritzt  hier  mit  diesem
kostbaren  Nagel,
den  vor  begehrlichen
Augen  ich  berge.

Im  Brotbeutel  sind
ein  Paar  wollene  Socken
und  einiges,  was  ich
niemand  verrate,

so  dient  es  als  Kissen
nachts  meinem  Kopf.
Die  Pappe  hier  liegt
zwischen  mir  und  der  Erde.

Die  Bleistiftmine
lieb  ich  am  meisten:
Tags  schreibt  sie  mir  Verse,
die  nachts  ich  erdacht.

Dies  ist  mein  Notizbuch,
dies  meine  Zeltbahn,
dies  ist  mein  Handtuch,
dies  ist  mein  Zwirn.

Íîâ³ òâîðè