Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 9
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Jan Andrzej Morsztyn

Ïðî÷èòàíèé : 99


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Do czytelnika


Lutniąś  wziął  w  rękę,  która-ć  w  różne  tony
Zagra,  jako  jej  każą  różne  strony.
Najdziesz  tu  chorał  zwyczajny  i  czasem
Niżej  od  inszych  odezwie-ć  się  basem.
I  ekstrawagant  wmiesza  się,  więc  i  to
Będzie,  zerwie  się  bydlęce  jelito:
Ale  też  podczas  tonem  niemierzianem
Ozwie  się  kwintą  i  krzyknie  sopranem.
A  że  choć  struny  różne  głosy  mają,
Na  jednej  lutni  wszytkie  pieśni  grają.
Obierz-że  sobie  to,  co  ku  twej  myśli,
A  co-ć  się  nie  zda,  miń  albo  przekréśli!


Íîâ³ òâîðè