Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Jan Andrzej Morsztyn

Ïðî÷èòàíèé : 411


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Do trupa


Leżysz  zabity  i  jam  też  zabity,
Ty  -  strzałą  śmierci,  ja  -  strzałą  miłości,
Ty  krwie.  ja  w  sobie  nie  mam  rumianości.
Ty  jawne  świece,  ja  mam  płomień  skryty.

Tyś  na  twarz  suknem  żałobnym  nakryty,
Jam  zawarł  zmysły  w  okropnej  ciemności,
Ty  masz  związane  ręce.  ja  wolności
Zbywszy  mam  rozum  łańcuchem  powity.

Ty  jednak  milczysz,  a  mój  język  kwili,
Ty  nic  nie  czujesz,  ja  cierpię  ból  srodze,
Tyś  jak  lód.  a  jam  w  piekielnej  śreżodze.

Ty  się  rozsypiesz  prochem  w  małej  chwili,
Ja  się  nie  mogę,  stawszy  się  żywiołem
Wiecznym  mych  ogniów,  rozsypać  popiołem.


Íîâ³ òâîðè