Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Ïðî÷èòàíèé : 115


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Ona gdzieś jest


Ona  gdzieś  jest..  ja  wiem...  wiem  to  i  tęsknię  do  niej...  
Wiem  jaką  twarz  ma,  wiem,  jakim  się  różem  płoni,  
wiem,  jaki  szafir  ócz  ciemnymi  rzęsy  kryje,  
jaka  w  nich  tkliwość  lśni  i  jaki  żar  z  nich  bije.  

Wiem,  jaka  śpiewa  w  nich  słodycz  niewysłowiona,  
jaka  w  nich  słania  sę  zaduma,  drżą  pragnienia,  
jaki  wilgotny  blask  przez  oczy  te  do  łona  
ciągnie  i  jaka  mgła  lubieżna  je  zacienia.  

Każdy  jej  uśmiech  znam  i  każdy  ruch,  jej  słowo  
każde  w  mym  uchu  brzmi  muzyka  sfer  echową,  
każdą  jej  czuję  myśl,  znam  kraje  jej  pamięci,  
wiem,  czego  żal  jej,  wiem,  co  trwoży  ją,  co  nęci.  

Co  kocha,  także  wiem;  znam  serce  jej  i  duszę  
i  kocham  całą  mych  niezmiernych  smutkow  tonią.  
bezdenią  tęsknot  mych  –  kocham  i  czuć  to  muszę,  
że  nigdy  myślą  mi  nie  sięgać  nawet  po  nią...  


Íîâ³ òâîðè