Są takie chwile, że się nie śmie badać
swej własnej duszy, bo się człowiek lęknie,
że ani jednej nie znajdzie w niej struny
co, potrącona, jeszcze czysto dźwięknie.
Lecz trzeba tylko jednego spojrzenia
pełnego wielkiej miłości oczyma,
by w akord związać wszystkie struny duszy...
potrzeba jednych oczu – lecz ich nie ma.
144
