Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Maria Konopnicka

Ïðî÷èòàíèé : 172


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Jak szła Wisła do Morza


A  ta  śliczna  Wisła
Na  Śląsku  wytrysła,
Przeleciała  kawał  świata,
Nim  tu  do  nas  przyszła.

Przeleciała  Śląsko,
Przeleciała  Kraków.
Czerpało  z  niej  magiereczką
Nie  mało  junaków!

Przeleciała  Kraków,
Poszła  pod  Warszawę,
Rozśpiewała  swoim  szumem
Każde  serce  prawie

Spod  Warszawy  poszła
Pod  wysokie  Płocko,
Zaświeciła  stu  gwiazdami
Świętojańską  nocką!

A  zasię  spod  Płocka
Pod  ten  Toruń  stary
Złotym  żytem  i  pszenicą
Podniosła  galary.

Spod  Torunia  zasię
Do  Gdańska  leciała
Otwartymi  ramionami
Gdańsko  powitała.

I  wzięła  w  ramiona
Wielu  ziem  przestworza,
Zaszumiała  pieśnią  życia,
Skoczyła  do  morza!



Íîâ³ òâîðè