Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stanisław Grochowiak

Ïðî÷èòàíèé : 140


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Dwa momenty nad jeziorem

motto:
a ludzie mówią i mówią uczenie,
że to nie łzy są, ale że kamienie,
i że nikt na nie nie czeka...
Cyprian Kamil Nor



Zapatrzeni  w  aksamit,  dzisiaj  tak  jak  wczoraj,  
Zachwyceni  grą  cieni,  dzisiaj  tak  jak  co  dzień,  
Układamy  swe  twarze  na  wieczornej  wodzie,  
Polecamy  swe  ręce  pamięci  jeziora.  
   
Noc  nadchodzi  zbyt  szybko.Wtulam  w  płaszcz  twe  ciało  
I  ogrzewam  oddechem  twoje  małe  dłonie...  
Z  podpiaskowych  legowisk  wracają  pomału  
Do  pustego  wybrzeża  spłoszone  okonie.  
   
Dziś  powrócę  tu  jeszcze.  Siądę  gdzieś  przy  drzewie,  
Będę  bardzo  ci  obcy.  Wybacz  ma  daleka  –  
Nauczyłem  się  w  gwiazdach  spostrzegać  kamienie,  
Nauczyłem  się  również  na  kamienie  czekać.  


Íîâ³ òâîðè