Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stanisław Grochowski

Ïðî÷èòàíèé : 131


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Nagrobek

Tu,  waleczni  Kozacy,  tu,  zacni  żołnierze,
Tu,  o  delijunacy,  tu,  sławni  rycerze,
Tu  do  kresu  biegajcie,  tu  kruszcie  kopije,
Tu  leży  wasz,  którego  dzielność  wiecznie  żyje,
Tu  leży  Hołubek,  w  ten  czas  postrzelony,
Gdy  sławny  Rakuszanin,  z  wojskiem  porażony,
Za  raz  siłę  i  ludzkość  poznał  Zamoyskiego
I  szczęście  światu  głośne  Zygmunta  Trzeciego.
Lecz  kto  by  chciał  rzec  duszy  słowo  sprzyjaźliwe,
Przeklinaj  wnętrznej  wojny  wodze  niezgodliwe.


Íîâ³ òâîðè