Ïðî÷èòàíèé :  155
|
Òâîð÷³ñòü |
Á³îãðàô³ÿ |
Êðèòèêà
Potok i serce
Wodo! wodo ty siwa,
Skąd twe źródło wypływa?
Gdzie tak pędzisz burzliwa?
– Źródło moje z tej ziemi
Pędzi strugi szumnemi,
By się łączyć z drugiemi.
A ty – woda zagadnie –
Co mi świecisz się na dnie,
Powiedz, gdzie twa kołyska,
Czy daleka, czy bliska?
Kto ty jesteś z nazwiska?
– I ja także z tej ziemi,
I ja lecę za swcmi,
By się łączyć z drugiemi.
Wodo! wodo ty moja,
Oddalona od zdroja.
Kędyż pędzi fal twoja?
– Ja rzekami wezbrana
Zginę w morzu nieznana,
Ślad jedyny mój – piana.
Chłopcze! chłopcze zuchwały,
Kędy zwracasz krok śmiały?
W kraj Innego żywota,
A ślad po mnie – pieśń złota.
|
|
