Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Daniel Naborowski

Ïðî÷èòàíèé : 128


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Do Aleksandry

Ma  śliczna  Aleksandro,  gdybym,  świat  miał  w  mocy,
Krwawy  uraz  na  sercu  nosząc  we  dnie,  w  nocy,  
Dałbym  ci  go  w  zakładzie  serce  okupując,
Lecz,  nędznik,  rozgniewane  niebo  na  się  czując,
I  to,  co  mam,  na  ołtarz  twój  niosę  z  ochotą:  
Krew  swoje,  zdrowie,  wierność,  stateczność  i  z  cnotą.


Íîâ³ òâîðè