Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Edward Stachura

Ïðî÷èòàíèé : 180


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Kompozycja

Należałem  kiedyś
do  ogrodów  wysokich
z  wejściem  etruskim
i  smukłym

Kobiety  tam  były  leniwe
jak  rzeki
a  w  palcach  miały  miękkość
perskich  dywanów

Do  wodopoju  szło  się  prosto
albo  na  grzbietach  lwic
a  niedosyt  znało  tylko  źródło
i  naczynia  u  katechumenów
owoce  i  niebo
dojrzewały  nisko
że  nie  trzeba  było  stawać  na  palcach
żeby  ich  dosięgnąć

Nocą  grałem  w  domino  z  gwiazdami
o  zachowanie  czystości
lub  o  młodego  lisa

Niekiedy  przegrywałem  wspaniałomyślnie


Íîâ³ òâîðè