Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Edward Stachura

Ïðî÷èòàíèé : 138


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Za dalą dal

Ja  wiem,
Wiem,
Że  gór  tych  
Siedem  jest.
 
Wiem  też,
Wiem,
Przejść  muszę
Siedem  rzek!
 
I  ciągle  dal,
Za  dalą  dal
Zawieje,  snieżyce  i  żar,  i  kurz.
I  nie  wiem  nawet  już,
Czy  tam  gdzieś
Będzie  kres.
 
Już  w  żadnych
Oczach
Nie  będę
Mieszkać  mógł.
 
Już  w  każdych
Włosach
Zobaczę
Wstęgę  dróg!
 
I    ciągle  dal,
Za  dalą  dal
Zawieje,  śnieżyce  i  żar,  i  kurz.
 
I  nie  wiem  nawet  już,
Czy  tam  gdzieś
Będzie  kres.
 
Ja  wiem
Czemu  
Zaszumiał
Nagle  wiatr.
 
Słyszę,  
Mówi,
Że  w  drogę  
Na  mnie  czas?
 
I  ciągle  dal,
Za  dalą  dal,
Zawieje,  śnieżyce  i  żar,  i  kurz.
I  nie  wiem  nawet  już,
Czy  tam  gdzieś
Będzie  kres.


Íîâ³ òâîðè