Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

UA  |  FR  |  RU Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ << e-mail ïàðîëü Óâ³éòè çàáóëè ïàðîëü? < ðåºñòðaö³ÿ > Çàðàç íà ñàéò³ - 2  Leskiv  Ðîäâ³í Ïîøóê àâòîðà çà ³ìåíåì àâòîðà çà ì³ñòîì àâòîðà çà ID â³ðøà çà íàçâîþ â³ðøà çà ID Ïîøóê Google Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó Ïåðåâ³ðèòè

Ïðî÷èòàíèé : 163 Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà Gdy odeszła pod chmurami Jak  bez  rąk  byłem  z  rękami Jak  bez  nóg  byłem  z  nogami Jak  bez  ust  byłem  z  ustami Jak  bez  rąk  byłem  z  rękami Wszystko  z  nich  mi  wypadało Rękę  złóż  do  ręki  –  brawo Dziesięć  palców  czy  to  mało Dziesięć  palców  nie  istniało Jak  bez  rąk  byłem  z  rękami Jak  bez  nóg  byłem  z  nogami Jak  bez  ust  byłem  z  ustami Jak  bez  nóg  byłem  z  nogami Podpierałem  się  o  ścianę Dźwigać  mnie  nie  chciały  wcale Niby  lilie  wiotkie  były Dawną  siłę,  biedne,  śniły Jak  bez  rąk  byłem  z  rękami Jak  bez  nóg  byłem  z  nogami Jak  bez  ust  byłem  z  ustami Jak  bez  ust  byłem  z  ustami Jakby  plastrem  zalepione Jakby  w  wapnie  unurzone Było,  że  w  powietrzu  tonę Było,  że  już  po  mnie,  po  mnie Jak  bez  rąk  byłem  z  rękami Jak  bez  nóg  byłem  z  nogami Jak  bez  ust  byłem  z  ustami Jak  ten  trup  byłem  przed  wami Gdy  odeszła  pod  chmurami

Íîâ³ òâîðè ªâãåí Êîâàëü÷óê -Ìèð ªâãåí Êîâàëü÷óê -"Ñê³ëüêè ãîðÿ òà ñòðàæäàííÿ…"  Ãàëèíà Ëåâèöüêà -Òþëüïàíè íà çåìë³  AKM -ÍÅÂÄÀ×À  AKM -×ÅÊÀÒÈ Îîîîî -ßêîñü òàê. Òîìà -Ô³ëîñîô³ÿ &#8230; Wened -Êðàùå ïîìåðòè… Ìàã Ãð³í÷óê -Âðàæàº! Âîëîäèìèð Êåïè÷ -Áóòè ñîáîþ Ìàã Ãð³í÷óê -Âïëèâàº&#8230; Êðèëàòà (Ëþáîâ ϳêàñ) -Ãåðáåðà Êðèëàòà (Ëþáîâ ϳêàñ) -Àéñòðà Íàäåæäà Ñîòíèêîâà 2 -Äîðîãó ìîëîäûì  Á³ëîîçåðÿíñüêà ×àéêà -Êðèíè÷íîìó æóðàâëèêó Íàäåæäà Ñîòíèêîâà 2 -Ëèòåðàòóðíàÿ ñòóäèÿ îòêðîâåíèå  I.Teðåí -Ñîíåòí³ ñòðîôè Ñòàíèñëàâ Áåëüñêèé -ñòåíû èç îáëàêîâ îáëàêà èç ñòåí… Øåâ÷óê ²ãîð Ñòåïàíîâè÷ -Ïñàëîì 198 Ñòàíèñëàâ Áåëüñêèé -Îñòàï Ñëèâèíñêèé. Ñíà÷àëà ñòèõè ëèøàþòñÿ íàçâàíèé… ÊÎÐÎËÅÂÀ òР-ÇÀ òÄͲÑÒÜ ² ÑÂÎÁÎÄÓ Âàëåíòèíà Ìàëà -ÍÀÖ²ß ÍÅÏÅÐÅÌÎÆÍÈÕ Âàëåíòèíà Ìàëà -ÌÈ Â²ËÜͲ ² òÄͲ  Ãîðîáåö Àëåêñàíäð -Ïî÷åìó???  Íàòàë³ÿ Ïîãðåáíÿê -ÒÈ ÒÎÐÊÍÓÂÑß ÄÓز íà ìàíæåòàõ âèøèâàíêè -ÌÓÄвÑÒÜ ÍÀÄ ÓÑÅ  Âåäîìàÿ ëþáîâüþ -Çàêîí - íå óáèâàé - íó, êåì æå íå ïîðóãàí? íà ìàíæåòàõ âèøèâàíêè -Ñîðî÷êó ÷àñó ðîçòð³ïàëî â³òðîì Êîñòÿíòèí Âèøíåâñüêèé -Çäàºòüñÿ Ìàðèíà Âàñèëþê -Âäèõ. Ìîÿ ëþáà  ×àéê³â÷àíêà -Ó ÊÎÆÍÎÃÎ ÑÂΪ ÁÀ×ÅÍÍß  Ãàííà Âåðåñ -Ëþáîâ äî êðàþ îäÿãíó ó ñëîâî  I.Teðåí -Ãðàôîìàí³ÿ  Ïðîìåíèñòèé ìåíåñòðåëü -Âñ³ì äî âïîäîáè ó ìèð³ º ëàä ï³ñíÿ Îíèùóê Âàëåíòèíà -Îñ³íü êîõàííÿ  Íàòàë³ Ðèáàëüñüêà -Ïåðøèé ñí³ã  ²ííà Ðóáàí-Îëåí³÷ -óäí³ñòü  Îëåêñà Òåðåí -×ÎÌÓ Ó ÑÅÐÖ² ÓÊÐÀ¯ÍÀ  Ïîä Ñóêíî -DIE SONETTE AN ORPHEUS. XXIX. Ïåðåâîä  ²âàí Ìîòðþê -Ïåðøèé ñí³ã.  Âèêòîð Ñèòíè÷åíêî - ãëóáèíå íîÿáðÿ ̳ëåíà Õðèñòè÷ -***  Feelings and Emotions -×ÎÌÓ ÒÈ Ï²Ä²ÉØÎÂ? ÑÊÀÆÈ!  Âèêòîð Ñèòíè÷åíêî -Øåñòüäåñÿò îäèí  MAX-SABAREN -«Çá³ãëó, çàáóòèì îâàëîì…»

Ïðîåêò ³í³ö³éîâàíî ó 2002 ð. êè¿âñüêèì ïîåòîì ªâãåíîì Þõíèöåþ

Ïðàâèëà ùîäî cookie