Ïðî÷èòàíèé :  150
|
Òâîð÷³ñòü |
Á³îãðàô³ÿ |
Êðèòèêà
Wyznanie
Królestwo moje nie jest z tego świata
Gdzieś ponad nami, inny świat szeleści
I strąca czasem jak zapowiedż lata,
Liście oliwne na wydmy boleści.
Ludzie chwytają rękami drżącemi
Liliowe płatki i szepcą pacierze,
I wierzą znowu w spełnienie na ziemi,
Królestwa swego. I ja z nimi wierzę.
Wierzę w świat lepszy i wierzę w świat nowy,
I w burzę serca, co wolnością dyszy,
I w świt, co znajdzie sekret wspólnej mowy,
I w noc, co straci sekret wiecznej ciszy.
Wierzę, że przyjdzie, wierzę, że jest blisko
I razem z tymi, których ufność splata,
Powtarzam: wierzę...A pomimo wszystko
Królestwo moje nie jest z tego świata.
|
|
