Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Aleksander Wat

Ïðî÷èòàíèé : 161


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Poślubiona

Na nasze czterdziestolecie

...L'Épousee au front diaphane
Lispur qu'un rien terni et fane.
Sully Prudhomme, L'Épousee



Niech  nie  odkrywa  Jej  okiem,
Póki  nie  przemył  go  w  świetle
Ranka,  w  śniegach  góry  dalekiej,
Na  łagodnych  pagórach  ziół,
W  strumieniu  kantat  Jana  Sebastiana
Bacha.
 
Niech  nie  kładzie  na  Niej  ręki,
Póki  nie  zmył  z  niej  gwałtów.  Krwi.
Przelanej.  Przyjętej.  I  nie  wytrawił
Czułością,  dobrymi  uczynkami,
Znojem  prac  w  ziemi  rodzicielce,
Grą  na  klawesynie  albo  okarynie.
 
Niech  nie  zbliża  do  Niej  ust,
Póki  nie  spłukał  kłamstwa,
Póki  nie  pił  z  wody  źródła  żywej,
Póki  ich  nie  wypalił  w  ogniu  żywym,
Póki  nie  uświęcił  w  Tabernaculum
Łaski  i  słodyczy.



Íîâ³ òâîðè