Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Antoni Słonimski

Ïðî÷èòàíèé : 130


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Ten jest z ojczyzny mojej

Ten,  co  o  własnym  kraju  zapomina.  
Na  wieść,  jak  krwią  opływa  naród  czeski,  
Bratem  się  czuje  Jugosłowianina,  
Norwegiem,  kiedy  cierpi  lud  norweski,  

Z  matką  żydowską  nad  pobite  syny  
Schyla  się,  ręce  załamując  żalem,  
Gdy  Moskal  pada  -  czuje  się  Moskalem,  
Z  Ukraińcami  płacze  Ukrainy,  

Ten,  który  wszystkim  serce  swe  otwiera,  
Francuzem  jest,  gdy  Francja  cierpi,  Grekiem  -  
Gdy  naród  grecki  z  głodu  obumiera,  
ten  jest  z  ojczyzny  mojej.  Jest  człowiekiem.

Íîâ³ òâîðè