Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Czesław Miłosz

Ïðî÷èòàíèé : 194


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Los

Czy  tym  samym  jest  żołądź  i  dąb  oszroniały?
Czy  tym  samym  jest  paproć  i  węgiel  kamienny?
Czy  tym  samym  jest  kropla  i  fal  morskich  wały?
Czy  tym  samym  jest  metal  i  pierścionek  cenny?
Czemuż  więc  zapytujesz  mnie  o  wiersze  dawne
I  o  minionych  dziewczyn  cudaczne  imiona?
Niech  wiersze  moje  drogą  jaką  kto  chce  chodzą,
Niechaj  moje  dziewczyny  innym  dzieci  rodzą,
Mnie  węgiel,  dąb  i  pierścień,  i  fala  spieniona.

Íîâ³ òâîðè