Ïðî÷èòàíèé :  119
|
Òâîð÷³ñòü |
Á³îãðàô³ÿ |
Êðèòèêà
Szaleństwo
Nie mów mi, żem szalona! Chcę byś ty oszalał!
Całą duszą wybiegam co dzień na rozstaje,
Płomień w oku niosąca, co jak upiór wstaje,
By się własną pożogą i obłędem spalał.
I idę czekająca, że mi się wydaje -
Kakby mnie krwawy wicher na ziemię obalał,
W pragnieniu rozpaczliwym strzęp mi nie ocalał,
W męce nocy bezsennych serce bić ustaje.
Przyjdź... bo pragnę, byś porwał i okalał
Piersi moje nabrzmiałe, brzemienne nadzieją,
Co jako śnieżne grona pragnieniem się śmieją...
Nie mów mi, żem szalona!... Chcę byś Ty oszalał!
Sny moje... piersi moje... wszystko w żądzy kona!
I usta... usta moje... nie mów, żem szalona!...
|
|
