Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Adam Zagajewski

Ïðî÷èòàíèé : 159


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Spróbuj opiewać okaleczony świat


Spróbuj  opiewać  okaleczony  świat.
Pamiętaj  o  długich  dniach  czerwca
i  o  poziomkach,  kroplach  wina  rosé.
O  pokrzywach,  które  metodycznie  zarastały
opuszczone  domostwa  wygnanych.
Musisz  opiewać  okaleczony  świat.
Patrzyłeś  na  eleganckie  jachty  i  okręty;
jeden  z  nich  miał  przed  sobą  długą  podróż,
na  inny  czekała  tylko  słona  nicość.
Widziałeś  uchodźców,  którzy  szli  donikąd,
słyszałeś  oprawców,  którzy  radośnie  śpiewali.
Powinieneś  opiewać  okaleczony  świat.
Pamiętaj  o  chwilach,  kiedy  byliście  razem
w  białym  pokoju  i  firanka  poruszyła  się.
Wróć  myślą  do  koncertu,  kiedy  wybuchła  muzyka.
Jesienią  zbierałeś  żołędzie  w  parku
a  liście  wirowały  nad  bliznami  ziemi.
Opiewaj  okaleczony  świat
i  szare  piórko,  zgubione  przez  drozda,
i  delikatne  światło,  które  błądzi  i  znika
i  powraca.



Íîâ³ òâîðè