Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Andrzej Waligórski

Ïðî÷èòàíèé : 137


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Metamorfoza

Na  zebraniu  związku  literatów  
Gdy  dyskusja  trwała  właśnie  szczera  
Nad  jednym  z  prześlicznych,  epickich  poematów,  
Nagle  zagdakał  licznik  Geigera!  
Zaraz  zrobił  się  na  sali  bałagan,  
Ktoś  zajęczał:  O  Panno  przeczysta!  
A  przewodniczący  wykrzyknął:  –  Uwaga!  
Koledzy!  Między  nami  musi  być  turpista!  
Tu  wyjaśnił  po  detalu  detal  
Że  turpista  to  jest  taka  pluskwa  
(bo  trudno  powiedzieć  że  poeta)  
Co  to  pisuje  różne  paskudztwa,  
I  że  takie  rozmaite  bubki  
Piszą  często  jak  wieść  gminna  niesie  
NA  ten  przykład  "Odę  do  kupki",  
Lub  powiedzmy  –  sonet  o  sedesie...  
Nastrój  zrobił  się  więc  ponury,  
Jeden  drugiemu  podejrzliwie  patrzył  w  oczy,  
A  prezes  wołał:  –  No  który  to,  który?  
Niech  no  ja  się  dorwę  do  swołoczy!  
A  wtem  wszyscy  oczy  wytrzeszczyli  
Bo  wypadek  wydarzył  się  rzadki:  
Z  miejsca  podniósł  się  Dreptak  Bazyli,  
Doskonały  poeta  co  dotychczas  opisywał  kwiatki!  
Wstał,  podrapał  się  wstydliwie  za  uchem:  
-  Ja  -  powiada  -  jestem  tym  świntuchem....  
Rzeczywiście,  pobłądziłem  srodze  
I  zupełnie  zeszedłem  na  manowce,  
Pisząc  Rapsod  o  brudnej  nodze  
Jednego  Rosołowskiego  Zyzia,  
Taka  mi  się  wydarzyła  wpadka,  
Bijcie  bracia!  –  tu  nadstawił  zadka......  
Zaraz  wszyscy  na  niego  wsiedli,  
Każdy  życzliwie  krytykować  się  starał,  
I  w  krótkich  abcugach  mu  dowiedli  
Że  jest  szwagrem  Czang-Kai-Szeka  i  zięciem  Salazara,  
Że  ma  w  Hondurasie  bogatego  syna  
I  że  raz  pobił  Murzyna.  
A  Dreptak  bije  się  w  piersi  i  w  okolice  wątroby  
I  mówi  że  wszystko  racja,  ale  od  dzieciństwa  
Miał  już  takie  dziwne  hobby,  
Że  po  płotach  pisał  różne  świństwa  
I  że  to  mu  zostało  i  że  jest  cały  w  nerwach,  
Ale  nie  może  przerwać.....  
Zasmucili  się  zebrani  okropnie,  
Naradzali  się  dłuższy  czas  szeptem,  
Aż  tu  prezes  jak  się  z  miejsca  kopnie:  
–  Mam  –  powiada  –  genialną  receptę!!!!  
Jak  Dreptaka  to  aż  tak  nurtuje,  
Jeśli  taka  w  nim  drzemie  natura,  
To  niech  Dreptak  wierszem  opisuje  
Świństwa  w  różnych  sklepach  tudzież  w  biurach  
Że  na  przykład  tu  zrobiono  manko,  
A  tam  że  dyrektor  się  prowadzi  z  barmanką!  
Dreptak  zalał  się  ze  szczęścia  łzami,  
Jak  prezesa  za  nogi  nie  ściśnie,  
A  prezes  go  nazwał  "mon  ami"  
(bo  znal  język  czeski  w  mowie  i  na  piśmie).  
I  teraz  Dreptak  Bazyli  pisze  krytyki  sążniste,  
I  ma  nawet  dostać  nagrodę  powiatową.  
Można,  można  wychować  pozytywnego  turpistę,  
Trzeba  tylko  trochę  ruszyć  głową!!!!


Íîâ³ òâîðè