Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stanisław Barańczak

Ïðî÷èòàíèé : 152


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Co będzie świadectwem

Krystynie i Ryszardowi Krynickim



Nie  nasze  podręczniki  historii,  których  nikt  
nie  otworzy,  bo  i  po  co,  nie  
gazety,  które  nigdy  nie  były  otwarte  
na  rzeczywistość  (jeśli  nie  liczyć  niektórych  
nekrologów  i  prognoz  pogody),  nie  listy,  
które  tak  często  były  otwierane,  że  
niczego  w  nich  nie  mogliśmy  pisać  otwarcie,  
i  nawet  nie  literatura,  też  zamknięta  
w  sobie,  w  szufladach  urzędników  albo  
w  tekturowych  trumienkach  okrojonych  wydań  

jeśli  co  pozostanie,  to  otwarte  oczy  
tego  dziecka,  co  dzisiaj  nie  może  zrozumieć  
naszego  świata  zamkniętego-  i  
otwiera  usta,  aby  zadać  nam  pytanie;  
i  jeśli  nie  przestanie  powtarzać  swych  pytań,  
da  kiedyś  naszej  prawdzie  otwarte  świadectwo.

Íîâ³ òâîðè