Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Mikołaj Rej

Ïðî÷èòàíèé : 121


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Panna, co nie kazała z kucharkami grać


Panna,  mówiąc  z  panicem,  rzekła,  iż:  "–  Szalejesz,  
Wszytko  grasz  z  kucharkami,  więc  tatarkę  siejesz".
Ten  rzekł:  "–  Dobrać  tatarka,  gdy  niemasz  pszenice,  
Zywić  się  jako  mogąc,  aby  zbyć  tesknice".
Panna  rzecze:  "–  Dobrze  tak  na  głupiego  chłopa,  
Snadź  lepszy  snop  pszenice  niż  tatarki  kopa".
Ten  rzekł:  "–  Na  pszenicę  więc  musi  orać  wiele,  
A  tatareczka  miła  barzo  płodne  ziele".



Íîâ³ òâîðè