Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 4
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Mikołaj Rej

Ïðî÷èòàíèé : 133


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Mieszczanie, co się spowiedali


Mieszczanie  gdy  się  poście  księdzu  spowiedali,  
Iż  są  cudzołożnicy,  wszyscy  powiedali.
Ten  rzekł:  "–  A  skądże  tych  pań  tak  wiele  miewacie!  
Podobno,  iże  wzajem  sobie  oddawacie.
Bo  też  mało  nie  wszytki  panie  powiedały,  
Iż  też  z  cudzymi  mężmi  zachowanie  miały.
A  tak,  gdyż  wam  nie  krzywda,  idźcież  z  miłym  Bogiem!  
I  mnąć  czasem  nie  gardzą,  kapłanem  ubogiem".


Íîâ³ òâîðè