Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Tadeusz Różewicz

Ïðî÷èòàíèé : 103


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Cierń

nie  wierzę  
nie  wierzę  od  przebudzenia  
do  zaśnięcia  

nie  wierzę  od  brzegu  do  brzegu  
mojego  życia  
nie  wierzę  tak  otwarcie  
głęboko  
jak  głęboko  wierzyła  
moja  matka  

nie  wierzę  
jedząc  chleb  
pijąc  wodę  
kochając  ciało  

nie  wierzę  
w  jego  świątyniach  
kapłanach  znakach  

czytam  jego  przypowieści  
proste  jak  kłos  pszenicy  
i  myślę  o  bogu  
który  się  nie  śmiał  

myślę  o  małym  
bogu  krwawiącym  
w  białych  
chustach  dzieciństwa  

o  cierniu  który  rozdziera  
nasze  oczy  usta  
teraz  
i  w  godzinie  śmierci  


Íîâ³ òâîðè