'Mé de mato de flour pode frusta tis iue
o bèn faire lou fres 'mé de fueio à ti tempo...
Ni la caresso d'or, s'èron li flour dôu fue,
ni la frescour di nèu, se li fueio èron trempo,
poudrien te faire remounta
dôu som clar coume l'aigo ount te laisses flouta. (...)
110
