Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 10
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Heinrich Lersch

Ïðî÷èòàíèé : 151


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Der Fahneneid

Herz,  aufglühe  dein  Blut!
Brüder,  nun  laßt  uns  schwören,
daß  wir  dem  Vater  gehören,
in  dessen  sicheren  Händen
unser  Geschick,  das  Schicksal  der  Deutschen  ruht.

Was  unser  Spruch  auch  schwört,
Wir  schwören  dem  eigenen  Leben,
Daß  wir  nur  wiedergeben
Was  unsern  Vätern,  den  Helden,
Die  es  erstritten,  was  allen  Deutschen  gehört.

Deutschland,  dem  wir  geweiht
Die  Arbeit  unserer  Hände;
An  deines  Schicksals  Wende
Stehn  wir  erhobener  Seele
Und  weihen  uns  dir  voll  Dankbarkeit.

Treue,  glüh  unverzehrt!
Treue,  die  mit  uns  geboren,
Treue,  von  der  nichts  verloren,
Wenn  auch  unsere  ewige  Seele,
Zur  ewigen  Heimat  kehrt.    


Íîâ³ òâîðè