Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 3
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stefan George

Ïðî÷èòàíèé : 271


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Mühle lass die arme still

Mühle  lass  die  arme  still
Da  die  haide  ruhen  will.
Teiche  auf  den  tauwind  harren.
Ihrer  pflegen  lichte  lanzen
Und  die  kleinen  bäume  starren
Wie  getünchte  ginsterpflanzen.

Weisse  kinder  schleifen  leis
Ueberm  see  auf  blindem  eis
Nach  dem  segentag.  sie  kehren
Heim  zum  dorf  in  stillgebeten.
DIE  beim  fernen  gott  der  lehren.
DIE  schon  bei  dem  naherflehten.

Kam  ein  pfiff  am  grund  entlang?
Alle  lampen  flackern  bang.
War  es  nicht  als  ob  es  riefe?
Es  empfingen  ihre  bräute
Schwarze  knaben  aus  der  tiefe.
Glocke  läute  glocke  läute!


Íîâ³ òâîðè