Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Jan Kochanowski

Ïðî÷èòàíèé : 142


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Księgi wtóre – Pieśń XVI

Nic  po  tych  zbytnich  potrawach;  nic  po  tym
Śrzebrze  na  służbie  i  obiciu  złotym;
Nam  k'woli,  kędy  róża  pozno  kwitnie,
             Nie  szukaj  zbytnie.

Dobrać  i  miętka,  co  ją  najdzie  wszędzie;
A  kiedy  równe  towarzystwo  siędzie,
Prędka  dobra  myśl,  a  tym  jeszcze  chutniej,
             Gdy  nie  bez  lutniej.

Lutnia  -  wódz  tańców  i  pieśni  uczonych,
Lutnia  -  ochłoda  myśli  utrapionych:
Ta  serce  miękczy  swym  głosem  przyjemnym
             Bogom  podziemnym.


Íîâ³ òâîðè