Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Wisława Szymborska

Ïðî÷èòàíèé : 138


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Pochwała snów


We  śnie  
maluję  jak  Vermeer  van  Delft.  

Rozmawiam  biegle  po  grecku  
i  nie  tylko  z  żywymi.  

Prowadzę  samochód,  
który  jest  mi  posłuszny.  

Jestem  zdolna,  
piszę  wielkie  poematy.  

Słyszę  głosy  
nie  gorzej  niż  poważni  święci.  

Bylibyście  zdumieni  
świetnością  mojej  gry  na  fortepianie.  

Fruwam  jak  się  powinno,  
czyli  sama  z  siebie.  

Spadając  z  dachu  
umiem  spaść  miękko  w  zielone.  

Nie  jest  mi  trudno  
oddychać  pod  wodą.  

Nie  narzekam:  
udało  mi  się  odkryc  Atlantydę.  

Cieszy  mnie,  że  przed  śmiercią  
zawsze  potrafę  się  zbudzić.  

Natychmiast  po  wybuchu  wojny  
odwracam  się  na  leprszy  bok.  

Jestem,  ale  nie  muszę  
być  dzieckiem  epoki.  

Kilka  lat  temu  
widziałem  dwa  słońca.  

A  przedwczoraj  pingwina.  
Najzupełniej  wyraźnie.



Íîâ³ òâîðè