Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stanisław Grochowiak

Ïðî÷èòàíèé : 113


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Model

Miłość  dorosła  –  zawsze  jak  kupiona;
Tak  ją  obracasz  na  zziębniętych  palcach,
Jak  chłop  obraca  przed  dobiciem  targu
Banknot  nasiąkły  zapachem  siennika,
Tak  ty  obracasz:  główkę  z  porcelany,
Piersi  stojące  na  baczność  z  grzeczności.
Miłość  dorosła  –  między  tobą:  całym,
A  szczegółami  damskiej  garderoby;
Romeo  klipsa,  Kawaler  Podwiązki"
Teraz  dopiero  potrafiłbyś  kochać  –  
Kroplę  na  wardze,  cień  bzu  na  policzku,
Zapach  bijący  z  porannej  pościeli.
Spójrz,  jaki  żebrak:  w  smokingu  zaledwie
Z  ramion  fryzjera  czułych  wypuszczony,
Jakby  niesyty  tej  słodkiej  miłości
Rękę  wyciąga  –  



Íîâ³ òâîðè