Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Władysław Broniewski

Ïðî÷èòàíèé : 122


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Jaskolka

Napłynęła  na  mnie  fala  miłosna,  
jak  powódź,  co  lody  znosi.  
Ty  nie  jesteś  już  taka  młoda,  ale  jak  wiosna,  
i  kto  ciebie  o  to  prosił?  

Może  moje  serce  prosiło  na  klęczkach  
w  rozmaitych  rozpaczach  i  klęskach,  
całując  z  rozpaczą  na  spółkę  
ciebie  -  jaskółkę?  

A  może  te  jaskółki  w  niebie,  
podobne  do  ciebie,  
latały,  kwiliły  i  wylatały,  
żebym  był  radosny  i  śmiały?



Íîâ³ òâîðè