Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stefan George

Ïðî÷èòàíèé : 174


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Der Einsiedel

Ins  offne  fenster  nickten  die  hollunder
Die  ersten  reben  standen  in  der  bluht  •
Da  kam  mein  sohn  zurück  vom  land  der  wunder  •
Da  hat  mein  sohn  an  meiner  brust  geruht.

Ich  ließ  mir  allen  seinen  kummer  beichten  •
Gekränkten  stolz  auf  seinem  erden-ziehn  –
Ich  hätte  ihm  so  gerne  meinen  leichten
Und  sichern  frieden  hier  bei  mir  verliehn.

Doch  anders  fügten  es  der  himmel  sorgen  –
Sie  nahmen  nicht  mein  reiches  lösegeld  ..
Er  ging  an  einem  jungen  ruhmes-morgen.
Ich  sah  nur  fern  noch  seinen  schild  im  feld.


Íîâ³ òâîðè